#25 Zayn cz. 3

(część1), (część2)

Rano obudziło mnie promienie słońca. Wczoraj zapomnieliśmy zasłonić rolety. Leniwie wstałam i poszłam za zapachem dochodzącym z kuchni.
-Mmm.. Mój kuchcik- powiedziałam i przytuliła się do niego.
-Wstała moja księżniczka- uśmiechnął się i objął moją dłoń.
-Jak widać.. Nie mogłam spać- usiadłam na krześle i patrzyłam się w okno.
-Nie przejmuj się. Będę tam z tobą- wyłączył gaz i podszedł do mnie. Złapał mnie za ręce i przyciągnął do siebie.
-Nie.. Musisz iść do pracy.
-Nie mam dziś meczu, a jak nie pójdę na jeden trening to nic się nie stanie. Zadzwonię do trenera- powiedział i wyszedł z kuchni.

Po śniadaniu ubrałam się w zwiewną, białą bluzkę z kołnierzykiem i krótkie, czarne spodenki, oraz conversy z czarno białym wzorkiem. Uczesałam włosy w wysokiego kitka i lekko się umalowałam.
-Zayn pośpiesz się, proszę!- krzyknęłam stojąc pod drzwiami.
-Przepraszam. Idziemy?- odpowiedział podchodząc do mnie. Położył dłonie na mojej tali i czule pocałował.
-Chodź- oderwałam się od niego i otworzyłam drzwi. Wyszliśmy z domu, Zayn zamknął drzwi i pojechaliśmy do sądu.

-Proszę przedstaw się, powiedz ile masz lat i gdzie mieszkasz- powiedziała do mnie pani sędzia.
-Mam na imię [T.I.] [T.N.] mam 18 lat i mieszkam w Londynie- odpowiedziałam. Rozprawa dopiero się zaczęłam, a ja już się denerwuję. Ból brzucha był tak mocny, że ledwo co tam stałam i marzyłam tylko o tym, by znaleźć się w domu z Zaynem.
-Opowiesz nam szczegółowo wydarzenia sprzed miesiąca?
-Już raz zeznawałam..
-Wiem, ale musisz to powiedzieć też tu.
-Dobrze.. Więc około godziny 18 wróciłam do domu i od razu zawołałam siostrę. Nie odpowiadała mi, więc poszłam do łazienki się wykąpać. Gdy weszłam do środka zobaczyłam moją siostrę..- przerwałam na chwilę, bo łzy napłynęły mi do oczy. Szybko sięgnęłam do torby po chusteczki i wytarłam oczy.- Przepraszam.
-Spokojnie. Jak chcesz możesz zeznawać później- powiedziała pani sędzia ze współczuciem w oczach.
-Chcę mieć to już za sobą.. Mam opowiadać dalej? Bo nie wiem czy jest po co.
-Mów dalej.
-Dobrze. Więc później wybiegłam z domu, znalazł mnie Zayn, potem wróciłam do domu, byłam przesłuchiwana, potem znowu, aż w końcu razem z Zaynem spotkaliśmy Michaela- spojrzałam krzywo na chłopaka siedzącego po mojej prawej.-Który przyznał się, że zabił moją siostrę..

-Nie prawda! Byłem wtedy pijany!- krzyknął Michael.

-Cisza!- krzyknęła sędzina i uderzyła młotkiem o stół.-To wszystko?

-Tak. Nic więcej nie mam do powiedzenia- powiedziałam i chciałam usiąść, ale facet siedzący obok Michaela zadał mi pytanie.

-A jak pani wyjaśni to, że w pani pokoju znaleźliśmy, z pani odciskami palców, fiolkę z zawartością, którą została zatruta pani siostra?

-Nie mam pojęcia.. A mogę ją zobaczyć? Może Michael wziął jedną z moich buteleczek do zajęć i nalał tam trucizny, by mnie oskarżyć?- spojrzałam na niego, a on wydawał się niewzruszony. Sędzia podniosła przezroczysty woreczek z butelką w środku. Podeszłam bliżej, by się przyjrzeć.- Tak, to moja buteleczka.

-I oczywiście fakt, że dość długo byłaś w domu, kiedy, jak zeznałaś, znalazłaś siostrę i wybiegłaś. A i rzecz jasna, nie wezwałaś karetki.

-Kto powiedział, że byłam tam długo? Maksymalnie 5 minut- lekko podniosłam głos, bo nie mogłam już słuchać, jak próbują ze mnie zrobić zabójczynię własnej siostry.

-Jeden z twoich sąsiadów. To nie prawda?

-Oczywiście, że nie! Byłam w domu tylko chwilę. To już wszystko?- zapytałam patrząc na sędzinę.

-Tak, usiądź- powiedziała, a ja zrobiłam jak kazała.-Michael podejdź do barierki.

Chłopak wstał i podszedł do mównicy.

-Przedstaw się, powiedz ile masz lat i gdzie mieszkasz.

-Michael Holmes. Mam 25 lat i mieszkam w Londynie.

-Opowiedz nam swoją wersję.

-Oczywiście. Wiec, dzień wcześniej Jagoda przyszła do mnie do domu i powiedziała, że jest w ciąży. Byłem w szoku i powiedziałem o parę słów za dużo. Ona zapłakana wybiegła i tyle ją widziałem. O jej śmierci dowiedziałem się od policji.. Przyszli do mojego domu i zabrali na przesłuchanie, a później mnie aresztowali i jestem tutaj.

-A po co poszedłeś pod dom [T.I.] ? I czemu mówiłeś, że to ty ją zabiłeś?- zapytał prokurator.

-Byłem zrozpaczony. Nie wiem dlaczego tam poszedłem i nie wiem czemu to powiedziałem.

-Dobrze.. Usiądź. Kolejny świadek.

Po godzinie zeznań sąsiadów, współpracowników Jagody i znajomych jej i Michaela, pani sędzia zapowiedziała przerwę.

-[T.I.]- powiedział Zayn i przytulił się do mnie, gdy wyszłam z sali.

-Zayn.. oni mnie oskarżają- rzekłam przez łzy i mocno się do niego przytuliłam.

-Co takiego?

-Znaleźli moje odciski palców na butelce, w której była trucizna. Nie wiem co teraz będzie Zayn..

-Spokojnie. Będzie dobrze.

-Koniec przerwy!- usłyszałam głosik młodej kobiety, która zapisywała przebieg rozprawy na laptopie.

-Sąd uniewinnia Michaela Holmesa. Jednak [T.I.] [T.N.] zostanie zatrzymana, aż do wyjaśnienia kolejnych dowodów. Za tydzień kolejna rozprawa.

Słysząc te słowa nogi się pode mną ugięły. Podszedł do mnie policjant, zakuł w kajdanki i wyprowadził z sali. Gdy wychodziliśmy zerknęłam na Michaela, który patrzy się na mnie z satysfakcją w oczach.

-Co pan robi? Niech pan ją zostawi!- krzyknął Zayn podchodząc do nas. Spojrzał mi czule w oczy, jakby chciał powiedzieć przepraszam.

-Zayn nie..- powiedziałam słabo i spuściłam wzrok.

ZaynLoveForever

_____________________________________________

Hej cieszę się, że jest coraz więcej czytelników naszego bloga :)

Komentarze bardzo motywują i sprawiają, że łatwiej nam się pisze.

8 komentarzy i dodam kolejną część. :)